Madem ki yaşıyor madem ki varsın
Biraz da hayata umuda dokun
Gecikmiş zamanlar mazide kalsın
Biraz da bugüne yarına dokun
Yıllanmış hasreti koy bir sandığa
Sende bir bilet al gel mutluluğa
Son tren kaçmadan bak yaşamaya
Biraz da gönlüne kalbine dokun
Gözyaşı getirmez gideni geri
Bu boş pişmanlığın yok bir değeri
Söndürme içinde yanan feneri
Biraz da ışığa güneşe dokun
