Sen hiç aşk topladın mı gecelerden
Kanayan yüreğini şarkılara çarptın mı?
Bir daha dirilmesinler diye
Bıçakladın mı anıları
Kendini gömer gibi boş bir mezara
Gömdün mü içine hiç aşkını

Bir kolun kırıldı mı giderken
Bir gözün döküldü mü?
Söker gibi bir çınarı kökünden
Yüreğin söküldü mü?
Ölümsüz naralar atarken aşka
Sen hiç öldün mü?
O öldü mü?

Vurdun mu kendini sokaklara
Kırdın mı taşlarını sabrının
Hissettin mi içinde çakan şimşekleri
Ve bir bir düştüğünü yıldırımların
Ve gördün mü senin gibi söndüğünü
Gece lambalarının

Yani aşkı buldun mu doyasıya
Ve kaybettin mi apansız
Sen göğsünü açarken ona
Sırtından vurdu mu acımasız
Yıkıldı mı aşka hayata inancın
Yaşarken kendince günahsız.

Peki ya o gün
Nefes nefes yaşadın mı ayrılığı
Hissetin mi damarlarından aktığını
Zehirli bir kanın
Ayağından çekilen bir ırmak gibi
Seni terk edip giderken
O taptığın kadın