Korkulu düşlerle kalktım bir sabah
Dudağımda okuldan kalma bir şarkı
Anlımda deli bir ağrı
İçinde boğulduğum bin bir soru kafamda

Otobüse bileti olmayan bir yolcu gibi biniyorum
İnsanların cam kırıkları gibi yüzleri kesik
Yürekleri dağlı
Gözleri yumul yumul
İşkence gelir onlara gülümsemek

Ayrılığın eş anlamında otobüs durakları
Koşup gelse o dar sokaklardan bir kadın
Onu bir sevgi kucaklığına boğsam

Durdurabilseydim içimdeki bu yanlızlığı
Demir atsaydım sevgilere
Ağlamayı öğrendiğim gibi
Ansızın girebilseydim fırar eden düşlerle gecene

Gözlerim bir yol cizer otobüs koltuğunda
Boynum eğik kalbim bir boz gibi dağınık
Ve yüzümün bütün masumiyetiyle
Hep seni işlerim gün boyunca yaban ellerde
Hep seni gülüm hep seni