Tebessümün vardı, dillere destan,
Onunla süslendi hayaller, düşler.
Kadrini bilmeden, seni bir zaman,
Hüzzam makamında bestelemişler.

Kimisi petekten balını almış,
Kimisi hırsızmış, kalbini çalmış.
Yüreğin ağlamış, gözlerin gülmüş,
Bu kahpe dünyada böyleymiş işler.

Sevdikçe düşündüm, aklım ermedi,
Ellerin bahçemden çiçek dermedi.
Felek senin gibi mazlum görmedi,
Hüzünbaz gözünden kurumaz yaşlar.

Nasibin çoksa da aklıselimden,
Vefasız yılların almış elinden.
Yanağında açan gonca gülünden,
Ne zaman söz etsem çatılır kaşlar.

Kaderin kör kuyu, bulunmaz dibi,
Bir tek seni bulmuş, bahtın garibi.
Savaş meydanında ganimet gibi,
Gelenler peyderpey yağmalamışlar.

Eskiye üzülmek, ağlamak boşa,
Açıldı kollarım, gel koşa koşa,
Hadi tut elimden, umutla yaşa,
Bahara dönüşsün karanlık kışlar.

Mehmet Nacar