Bundan yıllar önce bir akşamüstü
Yorgun, argın eve dönerken
Yanından geçerken gördüm onu
Çekilmiş bir köşeye karanlıklarda
Elinde ekmeği, ekmek yiyordu
Gözyaşlarını ekmeğine katık ederek
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu
Bir fakir gördüm, benden de fakir
Bir yoksul gördüm, benden de yoksul.

İnsanın insanı ezdiği bir dünyada
Yaşamak onun için kolay değildi
Ne evi vardı, ne parası vardı
Ne kasası vardı, ne arabası
Sokaklar onun evi, yalnızlık onun dostu
Yıllar önce terkedilmiş bir sokak çocuğuydu
Yıllar sonra ne değişti bir sokak adamı oldu.