Kirli sakallarını keserken
Yüzünü kanatan jiletin
Kalabalık geçmişi sarar etrafını bir anda
Eski bir liman dikilir karşına
Bir çift göz seyreder seni
Şimdilerde
Sen bu jilet keskinliğinde sürerken hayatı
O ne yapıyordur dersin kaldığı yerde
Aklın takılır o eski sevgiliye
Aradan kaç yıl
Yüzyıl gibi geçip gitmiştir
Ne sevgiler eskitmişsindir
Elinde ki gemi gibi
Bir gemiye bakarsın
Bir kendine
O jilet olmuş istediği an her şeyi kesmekte
Sen korkar olmuşsun aynadaki yüzden bile
Eskimiş anıların kanattığı yüzü yırtıp
Yeni bir yüze gülümseyemeyecek kadar
Boğulursun gözlerinde
Ne o eski liman
Ne de binip gideceğin bir gemi kalmıştır
Sevgili desen...
Zaman delip geçiyor değil mi sevgili...
NURŞEN ALICIER