Şimdi her gördüğünde kaçıyorsun ama,
Zamanla görmek isteyeceksin.
Umursamazlıktan gelsen de,
Gün geçtikçe sevmek isteyeceksin.
İlerde görünce,
Heyecandan titreyeceksin.
Yüreğinde bir kıpırdayış olacak,
İçinde bir alevlenme hissedeceksin.
İşte o an,
Aslında ne kadar çok sevdiğini öğreneceksin.
Nereye baksan beni göreceksin.
Nereye gitsen,
Ne yapsan,
Ne düşünsen,
Yaşadıklarımız aklına gelecek.
Üzüleceksin.
Beyninden silemeyeceksin.
Giderken “sevmiyorum” dedin ya
Zamanla ölesiye tekrar seveceksin.
Gittiğine pişman olacak
Geri dönmek isteyeceksin
Kendinden nefret edeceksin,
Yaşattıklarından dolayı kahrolacaksın.
Ve zaman tersine akmaya başlayacak, göreceksin.
Bir gün yüreğin sevgiye muhtaç kalacak, arayacaksın.
Ama aradığın o kişiyi bulamayacaksın.
Yalnızlığa sarılacak, ağlayacaksın.
Sevdiğimi düşünme sakın, çünkü yanılacaksın
Geçmişte kaldı, sana sevgi besleyen yüreğim
Sen kimsin ki artık, yoluna canımı vereyim.
İçimde sevgi yok ki haykırıp söyleyeyim.
Artık benim değilsin,
Bir zamanlar her şeyimdin ama
Bak şimdi hiçbir şeyimsin.

Şeref AYAZGÜN